(A don Saulo
Que con sus huesos dio en tierra
Por mirar la delantera )
Por Dña Toti, don Saulo
que hay que ser avaricioso
tropezar con las columnas
por mirares de reojo!!
Bien os comprendo, galán
que tiran mucho dos tetas
sobre todo si están prietas
como seguro lo están...
Ya podedes ir buscando
que a buen seguro se os dan
disculpas y alegaciones
o no comeredes pan
porque en llegando a casa
y contéis lo sucedido
o no mentáis el motivo
o de nuevo os zurrarán
con la sartén de la lumbre
la de acero reforzado
de tal manera, carallo
que perderéis la costumbre
de mirar a casaderas
ni a mujeres de relumbre.
Post Scriptum:
He oido por ahí
que habéis escrito un libro
Os dejaré un recibo
y una propuesta cañí
Porcentuad al cincuenta
y adelantadme mil libras
y escribiremos a medias
cincuenta coplas seguidas
las ganancias obtenidas
se invertirán como digo
el diez por ciento en vino
cosechado en buenas viñas
otro diez en naderías
que son goce de por sí
otro diez en cuatro niñas
una usted y tres pa mí
si se ha de morir sea dulce
que venga la muerte así
en los brazos de mujeres
no luchando por vivir!
del resto del porcentaje
hagase fiesta sin fin
en la cual no falte naide
tampoco dña Toti...
La propuesta que vos fago
Es generosa por sí.
No me respondáis aún
Pensadlo, vendréis a mí!
(D. Ramiro de Dospechos.)
Uno izquierdo, otro derecho.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
D. César, pero el libidinosos D. Ramiro, ¿no había palmado?
ResponderEliminarY, ¿quién es este D. Saulo rijoso?
Por lo demás, TODO marcha bien, amigo mío.
Que lástima de fisgón,
ResponderEliminarque por mirar un escote
se llevo un buen coscorrón,
casi en mitad del cogote.
Y vos os llamais amigo
mi porfiado caballero,
A vos que os importa un higo
si le dan con el puchero.
Se descubre la intención
en esas letras postreras,
serán vuestra perdición
esos vinos y esas peras.
Ay!! que dos patas pá un banco
que se han venido a juntar
o les monto un buen estanco,
o me van a desmontar
D. César, que Dña Toti no sea tan exagerada un accidente asi lo tiene cualquiera eso que se surta a D. Saulo con la sartén es muy salvaje...
ResponderEliminarQue tengas un bonito fin de semana
Besos
Mil años de fallecido
ResponderEliminarSr García hace ahora
fantasmeo por el mundo
consiguiendo dar la nota
intentando hacer amigos
que la vida es muy corta
y aburrida se me hace
sin vino para la bota
e sin mujeres peor
que aunque eso aquí no toca
bien merecen las mujeres
que las nombre en mi copla.
quen nombrallas non hai caso
y en mi caso non hay otra
ya que tocallas non puedo
y con nombrallas me sobra..
fíjadevos en I,am
¿es morena o pelirroja?
Versifica cual Berceo
sea la una o la otra.
Y en sus ripios bien rimados
(aunque los faga sin ropa)
pone toda la maldad
en tocarme las pelotas!
mas ya dije que no puede
soy fantasma cabezota
y no caeré en sus garras
de poetisa enjundiosa
y por miedo al elefante
no diré que es salerosa
ya que siempre fui cobarde
para justas y derrotas...
Me despido ya compadre
despídame usted de todas
que vos tenéis buena mano
y diccionario de sobra..
Mi querida Ballesteros
ResponderEliminarmil gracias le doy
¿le sobran?
Pues sólo daré quinientas
ahorrandome las otras..
aunque usted bien las merezca
que gracias las tiene todas..!
Desconozco la intención,
ResponderEliminar(los fantasmeos aparte),
que os lleva a la acusación
de que os toqué ciertas partes.
Pero como os atrevéis,
a acusarme de tal hecho
por muy finado que estéis,
no se os otorgó derecho.
Desmentid cuando aún podéis
no me seais cabezota,
o el polvo morderéis
y os cortarán las pelotas.
Jurad si aún alma tenéis,
con la mano sobre el pecho
si no os arrepentiréis
por mostrarme ese despecho.
Y aunque vos no lo penséis,
yo no soy beligerante,
pero nunca me tentéis,
o os mandaré mi elefante.
Perdón os pido, señora
ResponderEliminarde acusaros de tocar
las partes que no se nombran
y que se llevan en par
Mas acusación no fue
sino genérico hablar
pues me buscades seguido
y me llegais a encontrar
mal amigo me llamades
leed arriba Ai Am..
y en la casa del Francés
presumiendo de rimar
llamado me habéis mirón
y tres líneas más abajo
me tacháis de baladrón
y os importa un carajo
que sea cierto o no.
Mas ello es cierto, por cierto
por eso pido perdón
como habéis leido antes
que teniendo elefante
no quiero arriesgarme yo...
Quedan en paz las afrentas,
ResponderEliminarni toco, ni tocais vos
demos de lado las tientas,
y disfrutemos los dos.
Me gusta tu divertida manera de escribir y tus calcetines mucho mas jajaja , saludos
ResponderEliminarPensadlo, vendréis a mí
ResponderEliminardecís, y en efecto, vengo.
mas con el brazo derecho
tanteándome el fajín.
¿Qué pretenderéis bribón
relatando ante la tropa
mi penoso tropezón?
¿facer de mí befa y mofa?
Por alusiones aclaro,
que non me cubrió mi dueña
de rodillo è sartenazo,
sino de arnicas è vendas.
Pues bien se sabe, Ramiro,
si lo leéis con cuidado
que fue ella mesma, mi amigo
la que cruzóse a mi lado.
È non es otra que ella,
la única en este lugar
que por su excelsa belleza
me pueda hacer tropezar.
¿Tropezar le dije? corto
me quedo si solo es eso
pues a tal punto caigo absorto
que si hay talud me despeño.
Son cosas del corazón
è non puedo controlallo
mas aprendí la lección
è agora me pongo el casco
a la menor ocasión.
Por vuesa parte, bribón,
os desculpo por las chanzas,
pues el primero fui yo
que luego me revolcaba
de risa por la ocasión.
È si sirvió al personal
para echar algunas risas
piénsense en algo aflojar
para vendajes è arnica
que vuesa alegría está
a crédito en la botica.
Del libro que me propone,
si además de secretaria
papiros è tinta pone,
yo aportaré la mi labia
Veo que sois cual fenicio...
non olvidéis que en la boca
del artista es vino tinto
alimento de la obra.
È como os veo generoso,
cual Harpagón en su salsa
seguro es buen negocio
lo que vuecencia prepara...
Con la venia:
ResponderEliminarDoña Toti le envía esta misiva.
Veo que no se entera,
mi buen don Ramiro
de que soy la dueña
de Saulo, el herido.
Mentada en su verso
de musa è señora,
aunque oculte ahora
que es un travieso.
Mas non excusole,
que al muy perillán
de grandes bigotes
le gusta jugar…
Se pierden sus manos
debajo el corpiño
pero solamente
si estamos vestidos
Me busca el bribón
debajo la enagua
pero solamente
si vengo ataviada
¿Que puedo añadir?
Es un viejo verde
debajo de mí
o encima se pierde
No tiene ya arreglo,
non ha solución,
por eso le apelo
DonSaulo el bribón.
Le dejo, Ramiro,
dándole las gracias
por haber escrito
que soy su invitada.
P.S.
Mas veo que sólo
lo soy de boquilla
porque aquí sin cuenta
no deja escribilla
Que deje estas letras:
le encargo a DonSaulo
¡Como se le olvide,
habrá sartenazo!
Doña Toti
Don César,
ResponderEliminarMe entero por LOS ENCUENTROS de Don Alfredo García Francés de que Vd. le ha hecho un homenaje a José Saramago. Ahí va mi testimonio:
Requiescat in pace José Saramago.
Como dejó escrito Publius Ouidius Naso, al final de Las Metamorfosis (XV, 871-9):
Iamque opus exegi, quod nec Iouis ira nec ignis
nec poterit ferrum nec edax abolere uetustas.
…
Parte tamen meliore mei super alta perennis
astra ferar, nomenque erit indelebile nostrum.
…
Ore legar populi, perque omnia saecula fama,
siquid habent ueri uatum praesagia, vivam.
Y ya he terminado una obra que no podrá aniquilar ni la cólera de Júpiter, ni el fuego, ni el hierro, ni el tiempo devorador.
…
Pero, en la mejor parte de mí, yo viajaré inmortal por encima de los astros de las alturas, y mi nombre será indestructible.
…
Seré leído por la voz del pueblo, y, gracias a la fama, si algo de verdadero tienen los presntimientos de los poetas, viviré por todos los siglos.
Antonio Martín Ortiz
Ohh!!! cuánto tiempo sin venir por
ResponderEliminaraquí.!!!.me da hasta miedo,
tanto silencio...!!!
D.Ramirooooo!!!¿está usted dormidooooo???
Ahh no lo olvidaba!!que es usted un fantasma!!!
Aquí se presenta su dama
toda compuesta y maquillada
como hace tiempo que no vengo
pues venía a decirle
que haber cuando hacemos
lo que dicen todos en "Encuentros"
que aunque usted no se lo crea
yo lo hago por su bien
para que no se atrofien los huesos
y no me deje de querer y de aparecer!!!
Su dama:Nazaríes.
gran texto!!!
ResponderEliminarte dejo un abrazo!!
Llegadas la navidades
ResponderEliminarhora es de visitar
a todas las amistades,
è vos non sois menos, rufián.
Face tiempo que quedaron
mudas las nuesas quijadas,
quizá por tanto fablar
de naderías è tontadas.
Mas aquí otra vez me encuentro
en tocando a la su aldaba,
Don Ramiro de Dospechos,
saludando a su fantasma.
Que tenga usted un buen año,
è que su mano despierte,
le desea ése tal Saulo
para todo el dos mil trece.
(reverencia è mutis por el foro)
Mucho agradezco D. Saulo
ResponderEliminarvuestro saludo amigable
ya que hace casi un lustro
que de su tumba no sale.
y lo ha fecho, sin duda
solo para saludarme.
Ello es de agradecer
pues sería de cobardes
no saber comparecer
cuando a uno lo llamen.
Con más tiempo volveré
quedo ahora al dictamen
de lo que dicten los tiempos
que dicen que vienen de hambre.
Le invito de corazón
a que siga mis andanzas
por los caminos de dios
y los vinos del Barbanza.
Le dejo la dirección
y salude a su dama
que nombre no le pondré
por si con el tiempo cambia...
http://www.1000caminos.com/relatos_interior.php?edicion=2012&id=361